Jeziorko

[Kerwana]

- W razie wojny to my sobie poradzimy, o to sie nie martw. - prychnelam. Na sam glos tego basiora robilo mi sie niedobrze. Nigdy nie lubilam za bardzo basiorow, moze tylko mojego brata i paru innych.

[Arkado]

Spojrzałem na siostrę i znów na wilka.
-No nie wiem, on ma trochę racji. On nie znał drogi, którą można się tu dostać, więc co dopiero wilki, które o niej słyszały.

[Kerwana]

Wzruszylam ramionami.
- Lecem. Pa, Ar.

[Arkado]

-Jasne.

[Kerwana]

- Chociaz... Tak fajnie sie tym lata. - poskakalam chwile na kaieniu. - Chcesz jeden? - spytalam Arkada i nie czekajac na odpowiedz podnioslam inna skale i podcielam nia bratu lapy tak, by na nia spadl.

[Arkado]

-Nie, dzięki. Potem jeszcze skoczę w przepaść i tyle będzie. - uskoczyłem Kerwanie.

[Kerwana]

Wzruszylam ramionami.
- Jak chcesz.

[Arkado]

Usiadłem. Sherman również, nie wyglądało na to, żeby miał zamiar odejść.

[Arkado]

-Ker, już umeblowałaś mieszkanie? - spytałem, przerywając ciszę.

[Kerwana]

Przewalilam sie na grzbiet na mojej lewitujacej skale.
- Tak, tak, a c... -  katem oka zauwazylam jakis ruch po drugiej stronie jeziorka. Odwrocilam glowe i spojrzalam w tamto miejsce. Byla tam wadera, ktora szla powoli przez wysoka trawe z rozmarzona mina na pysku, kolczanem strzal i lukiem na grzbiecie. Nucila cos, zupelnie nie zdajac sobie sprawy z towarzystwa. Zaintrygowalo mnie o, choc nie wiedzialam dlaczego.

[Arkado]

Nastawiłem uszu, słysząc śpiew. Sherman również spojrzał w tamto miejsce, po czym znienacka warknął, jednak bardziej ze zdumienia, niż wrogości.

[Kerwana]

Wadera uslyszala warkniecie. Zamknela natychmiast pysk, zatrzymujac sie,  odgiela uszy do tylu, ogon drgnal jej nieco. Spojrzala na nas sploszona z mieszanka zdziwienia i ulgi na pysku.

[Arkado]

''Spojrzałem'' na przybysza, ignorując reakcje towarzyszy.
-Kim jesteś?

[Kerwana]

- Emm... - mruknela, co zabrzmialo spiewnie i melodyjnie. - Nazywam sie Ava Rowena. - zaspiewala po chwili. Nie brzmialo to glupio, mialo sie raczej wrazenie, ze mowila tak od zawsze.
Spojrzalam na samice z niejakim zainteresowaniem, co bylo u mnie dziwne i raczej niespotykane. Dla mnie juz przy trzech osobach robil sie tlok.

[Arkado]

-Arkado, Alpha Nazarinhu. To moja siostra, Kerwana. - wskazałem na nią.
Sherman najwyraźniej nie czuł się zignorowany, zachowywał się, jakby znał tę waderę.